Na
mocy Pokoju Westfalskiego, kończącego wojnę trzydziestoletnią
katolicki cesarz Austrii Ferdynand III Habsburg zezwolił
w swym katolickim kraju wybudować na Śląsku – a mianowicie w
księstwach dziedzicznych w Jaworze, Głogowie i Świdnicy po jednym
tzw. "Kościele Pokoju" - świątyni protestanckiej. Miał
to być gest tolerancji, ale i tak ustanowiono utrudnienia dla
ewangelików. Kościoły musiały być lokowane poza murami miast,
zakazano posiadania przez nie dzwonnicy, a materiały użyte do
budowy musiały być nietrwałe (np. drewno, słoma, piasek, glina).
Dodatkowo okres budowy nie mógł przekroczyć jednego roku. I tak 13
sierpnia 1652 r. uzyskano zgodę na rozpoczęcie budowy w pobliżu
Świdnicy. Pierwsze nabożeństwo w nowym świdnickim kościele
odprawiono 24 czerwca 1657 r. Dziś jest to największy drewniany
kościół Europy, a od 30 grudnia 2001roku obiekt wpisany na listę
Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Przed Wami pocztówka z tym
unikalnym miejscem, którą przesłał mi Bodexs
w ramach You choose UNESCO tag na
oficjalnym forum Pc. Kolega miał przyjemność odwiedzić obie
wpisane na listę kościoły ewangelickie dwa lata temu i zrobiły
one na nim ogromne wrażenie, szczególnie jeśli chodzi o ich
niesamowicie przestronne wnętrza.
English (from UNESCO site): The Churches of Peace in Jawor and Ś
widnica, the largest timber-framed religious buildings in Europe, were
built in the former Silesia in the mid-17th century, amid the religious
strife that followed the Peace of Westphalia. Constrained by the
physical and political conditions, the Churches of Peace bear testimony
to the quest for religious freedom and are a rare expression of Lutheran
ideology in an idiom generally associated with the Catholic Church.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz