Ależ się tego nazbierało. Wszystkie te niesamowite pocztówki to efekty wymian z Miceu. Dzięki nim rysuje mi się obraz Porto, albo jak nazywają je miejscowi Oporto - przy czym "O" oznacza rodzajnik męski. Naczytałam się,po różnych artykułach, ale do gustu najbardziej przypadł mi jeden zamieszczony w jakiejś gazetce turystycznej, a po drobnych przeróbkach, zapraszam was na spacer po mieście cudów. Porto to miasto wina, żeglarzy, złotych plaż i zabytkowych kamienic. To tu na brzegach rzeki Duero, od wieków wytwarza się jedno z najlepszych win na świecie. Współczesne Porto to obok Lizbony najważniejsze miasto handlowe Portugalii, a przecież dawniej była to jedynie skromna osada rybacka.
Sercem Porto jest Placa da Liberdade, na którym króluje konny pomnik Piotra IV. Od północny odchodzi ulica Avenida dos Aliados, prowadząca na wzniesienie, gdzie wzniesiono okazały ratusz.
W południowych rejonach miasta wznosi się Se, katedra datowana na XII w. Ozdobą gotyckich krużganków są piękne azulejos - znak rozpoznawczy tego kraju. Z katedry roztacza się zachwycający widok na Porto. Nieopodal znajduje się XV-wieczny kościół Igreja Santa Clara - jedna z najpiękniejszych budowli w Porto.
W zachodniej części Porto stoi odrestaurowany dom, gdzie w 1394 r. urodził się książę Henryk Żeglarz, twórca kolonii Portugalii. Idąc dalej dochodzi się do Igreja Sao Franciscio. Wnętrza kościoła olśniewają barokowym przepychem, złoconymi kolumnami, łukami i rzeźbami. Na miejscu klasztoru, który spłonął w 1832 r. wybudowano Giełdę, słynącą z eleganckiego neomauretańskiego holu. Dalej, na północ, znajduje się XVIII-wieczna najwyższa granitowa wieża w Portugalii. Warto pokonać ok. 225 schodków i dotrzeć na szczyt wieży, ponieważ rozpościera się z niej urzekająca panorama Porto.
Główna ulica handlowa Porto to Rua de Santa Catarina, gdzie kupić można niemal wszystko - począwszy od butów, a kończąc na ceramice. Strome uliczki schodzące w kierunku rzeki wiodą do Cais da Raibeira - najbardziej gwarnego miejsca w Porto, wpisanego na listę UNESCO. Wiele sklepików i restauracji ulokowało się wzdłuż pozostałości starych murów miejskich. Na kilku widać ślady po powodzi, sięgające nawet 2 m. W górnym nurcie rzeki wyróżniają się stalowe łuki kolejowego mostu wybudowanego w XIX wieku według projektu Gustave'a Eiffela.
Brzegi Porto, położonego majestatycznie na skalistych klifach ponad rzeką Duero, spina sześć mostów prowadzących do Vila Nova de Gaia. Na tych przemysłowych przedmieściach znajdują się największe wytwórnie porto. W XVII i XVIII w. w rejonie górskiego biegu Duero wytwarzano przede wszystkim czerwone wina stołowe. W 1829 r. mikroklimat w Porto uległ niespodziewanej zmianie. Zrobiło się ciepło, dzięki czemu otrzymywano niezwykle słodkie grona potrzebne do produkcji win, które szczególne uznanie zdobyły wśród Brytyjczyków. Aby zatrzymać proces fermentacji i związać cukry zawarte w trunku, wytwórcy porto zaczęli dodawać aguardente, czyli wódki. W ten sposób powstały znane do dziś słodkie nektary.
English: As written on the Whs side - the city of Oporto, built along the hillsides overlooking the mouth of the Douro river, is an outstanding urban landscape with a 2,000-year history. Its continuous growth, linked to the sea (the Romans gave it the name Portus, or port), can be seen in the many and varied monuments, from the cathedral with its Romanesque choir, to the neoclassical Stock Exchange and the typically Portuguese Manueline-style Church of Santa Clara. I could know it better thanks to Miceu and those wonderful postcards.
